Wracając jednak do „Icon”. Kiedy zespół po raz pierwszy ogłosił, że ponownie nagra ten album, spodziewałem się rozszerzonych, wzbogaconych wersji oryginalnych utworów. Zakładałem, że będą chcieli pokazać, jak mocno rozwinęli się jako muzycy oraz jak Nick potrafi bawić się głosem.

Żeby dobrze się przygotować, płytę wydaną 1 marca przesłuchałem pewnie jakieś 30 razy i teraz, po dwóch miesiącach mogę podzielić się wrażeniami. A zacznę jak u Hitchcocka, czyli trzęsieniem ziemi w postaci stwierdzenia: „The Mandrake Project” dał mi o wiele więcej radości niż „Senjutsu”.

Zacznę od tego, że bardzo ciężko mi było wybrać album, który chciałabym opisać. Teraz już wiem, że w Leksykonie Mike pojawi się nie jeden raz. Jako pierwszy wybrałam jednak "Crises", na którym pojawiają się najbardziej znane piosenki Oldfielda. Tak, piosenki, bo w latach 80. Mike napisał kilka nieśmiertelnych przebojów.