Subiektywny Leksykon Płyt, Które Warto Mieć, to seria wpisów autorstwa Agnieszki Protas. Agnieszka porusza się po wielu muzycznych przestrzeniach, ale nie da się ukryć, że post punk, new wave, synth-pop i klimatyczne ścieżki dźwiękowe, to jej konik. Poza tym kocha koncerty i na portalu panwinyl.pl znajdziesz również relacje z występów na żywo, zarówno z festiwali jak i z solo gigów.
Ostatni koncert Nicka Cave'a nadal rozbrzmiewa w mojej głowie. W sumie to nie tylko dźwiękami, ale także emocjami. To było moje piąte lub szóste spotkanie z tym Artystą, który podczas występów na żywo przeistacza się w nawiedzonego i szalonego kaznodzieję. Ja dziś chciałabym jednak wrócić do roku 1994, kiedy to Cave był tylko muzycznym i tekstowym szaleńcem.
Jednak nie zajęło wiele czasu, żeby chłopaki przekonali mnie do siebie i porwali swoim geniuszem. Zaczęłam śledzić ich muzyczne poczynania i można powiedzieć, że przeszłam z nimi całą drogę od nieznanego zespołu do ogromnej gwiazdy. Pierwszy raz na żywo widziałam ich na darmowym koncercie z okazji zakończenia lata czy wakacji w Katowicach.
Wytwórnia EMI, widząc sukcesy i dobrze rozwijającą się karierę zespołu, podwoiła fundusze na kolejny album. Dzięki temu panowie mogli na jakiś czas zniknąć i wziąć się do roboty. Nad materiałem pracowali kilka ładnych miesięcy, chociaż już wcześniej mieli przygotowanych parę utworów.
Niezapomniane piosenki
Dyskoteka Pana Jacka to znane nazwiska takie jak Stanisław Sojka, Piotr Fronczewski, Majka Jeżowska, Seweryn Krajewski, Anna Jurksztowicz czy zespół Papa Dance. Niektóre z piosenek na stałe weszły do śpiewnika nie tylko dzieci, ale i dorosłych.
Całkowicie zmieniamy nastroje w porównaniu do poprzedniego odcinka SLPKWM, w którym prezentowałam płytę These New Puritans „Field Of Reeds. Dziś będzie przede wszystkim tanecznie, ale jak to na mnie przystało, tańce nie będą zwyczajne. W dzisiejszej odsłonie Leksykonu opowiem o ostatnim albumie MEUTE pt. „Empor”.
W 2013 roku These New Puritans wydali trzecą płytę. Początkowo w planie była kontynuacja "Hidden", stało się jednak inaczej. Praca nad "Field of Reeds" była mozolna i skomplikowana. Bracia Barnett bardzo skupili się na brzmieniu i szczegółach. Całkowicie porzucili post punkowe dźwięki dodając elementy, które kojarzą się z muzyką poważną.
Po powrocie z trasy koncertowej okazało się, że są bezdomni, przez co przenieśli się do studia nagraniowego (eksmitowano ich z powodu braku opłat za czynsz ). Muzycy byli zmęczeni wieloma tygodniami ostrego i głośnego grania. Jednak zmiana basisty rozbudziła w nich ciekawość i chęć sprawdzenia co może wyjść z ich współpracy.
Dla Johna Lydona ten utwór stał się orężem, piosenką ogromnej wagi, która jest dowodem na to, że "mądrale" z wielkich wytwórni bardzo często się mylą. To pokazuje też, że można osiągnąć sukces jako artysta wyłącznie ze swoimi pomysłami, bo John nigdy nie poddał się pomysłowi jaki miała na niego wytwórnia i pozwolił, by nim sterowano i kierunkowano jego muzykę.