Subiektywny Leksykon Płyt, Które Warto Mieć, to seria wpisów autorstwa Agnieszki Protas. Agnieszka porusza się po wielu muzycznych przestrzeniach, ale nie da się ukryć, że post punk, new wave, synth-pop i klimatyczne ścieżki dźwiękowe, to jej konik. Poza tym kocha koncerty i na portalu panwinyl.pl znajdziesz również relacje z występów na żywo, zarówno z festiwali jak i z solo gigów.
Album jest niesamowicie spójny. Charakteryzuje się spokojnym tempem, czystością dźwięku, rewelacyjną produkcją i klimatem. Głos Fever Ray jest w większości utworów przetworzony, zmieniony. To podróż przez chłodne krajobrazy Skandynawii za pomocą syntetycznych dźwięków.
Dzisiejszy album to wydawnictwo z 2011 roku. Kate napisała, skomponowała i wyprodukowała tę płytę w około rok czasu. Nie nazywa go albumem koncepcyjnym, jest raczej zbiorem ballad połączonych motywem płatków śniegu. Jest to 7 w większości spójnych muzycznie i tematycznie utworów, w których przeplatają się historie ważne, intymne, zabawne, zmysłowe jak i zwyczajne.
Gdy razem z jedną ze swoich licznych partnerek, Heleną Christensen, byli w jej rodzinnej Kopenhadze, Michael wdał się w bójkę z taksówkarzem. Niestety Hutchence upadł na beton i uderzył się w głowę. Całą sprawę zbagatelizował, co było największym błędem w jego życiu i zmieniło go na zawsze.
Z pewnością jest to jedna z najpiękniejszych i najsmutniejszych okładek jakie istnieją. Myślę, że fantastycznie oddaje muzykę, jaka znajduje się na płycie. Niestety nie znalazłam informacji dlaczego akurat taka okładka. Według mojej wiedzy jest to obraz Giovanniego Bargoliona „Płacząca Dziewczynka”.
Na płytę, o której opowiem dziś nie będzie trzeba rozbijać świnki skarbonki. Jest tańsza. Wydaje mi się, że to ostatni dzwonek, żeby ją kupić w "normalnej" cenie, bo egzemplarzy na rynku jest coraz mniej. Zmienimy też rodzaj muzyki, nie będzie nastrojowo i spokojnie, momentami odpalimy naprawdę ciężko. Zapraszam na "Savage (Songs From a Broken World)", czyli album Garego Numana.
Yello to szwajcarski duet wykonujący muzykę elektroniczną, lecz wykorzystują również żywe instrumenty, które zostają zazwyczaj przetworzone i wykorzystywane są sample. Czerpią garściami z wielu gatunków muzycznych jak funky, rock, synth pop czy jazz.
I chociaż Maanamu nie ma, bo oficjalnie zawieszono jego działalność w 2008 roku to ich muzyka jest nieśmiertelna. Nigdy też już ich nie usłyszymy na żywo, bo najpierw 18 maja 2013, dokładnie w dzień mojego ślubu, odszedł Marek Jackowski. Kilka lat później 28 lipca 2018 roku Kora przegrała walkę z rakiem.
Na AlterFest 2022 było fantastycznie. To niewielki festiwal, ale bardzo wyjątkowy. Myślę, że to gratka dla każdego fana polskiej muzyki alternatywnej. Można tam spędzić dwa dni w całkowicie luźnej i swobodnej atmosferze. Nie ma tam napięć, nie ma za bardzo ram czasowych, o kolejności koncertów dowiadujemy się dopiero na wejściu, wszystko dzieje się niespiesznie i z uśmiechem.