Bo winyl jest najważniejszym z nośników. Płyta winylowa – to dzięki niej słuchamy muzyki, tak a nie inaczej. Płyty winylowe od ponad 100 lat są częścią kultury muzycznej. Nagrywanie muzyki i tłoczenie płyt to dziedzictwo tej kultury. Mamy winyl w muzycznym DNA.
Zmiany w muzyce przyszły całkowicie naturalnie, tak jak zmienia się człowiek, tak samo zmienia się to, co tworzy. Tak też było w tym przypadku. Płyta powstawała bardzo długo między innymi przez to, że Daniel pracuje nad kilkoma projektami jednocześnie.
Jednak z Robertem działo się coś niepokojącego, nawet wypowiedział się w MTV, że być może po zakończonej trasie rozwiąże zespół. Nie pasowała mu ta popularność, bał się, że przez to zagubi sztukę. Do tego zbliżał się do trzydziestki, wziął ślub i chciał nagrać coś, co byłoby bliżej klimatu dawnych piosenek, który uważał, że gdzieś po drodze zaniedbali.
Żeby nagrać "Wrought Iron" uciekła od zgiełku miasta na Wyspy Owcze oraz do Aragonii w Hiszpanii. Potrzebowała ogromnych pustych przestrzeni, by móc wsłuchać się w ciszę. Część materiału napisała w starym opuszczonym budynku hiszpańskiej szkoły, gdzie stało pianino. Gdy wróciła do tego miejsca po miesiącu budynku już nie było.
"No More Tears" to pierwsza płyta od lat nagrana na trzeźwo. Do tego zależało mu bardzo na tym, że każdy utwór pisać jakby miał być singlem, ale nie można tego robić na siłę.
Pod koniec 1985 roku muzycy w niecałe dwa tygodnie nagrali materiał na płytę "Nowa Aleksandria", która ukazała się w 1986 przez wydawnictwo Tonpress. Tytuł płyty to nazwa miasta Puławy, gdy znajdowało się pod zaborem rosyjskim.
"Nowa Aleksandria" zrobiła furorę i sprzedawała się w bardzo szybkim tempie.
Ostatnio zrobiło się głośno o panach Mael dzięki filmowemu musicalowi "Annette", który napisali, a wyreżyserował go Leos Carax. Wspaniała ścieżka dźwiękowa swoją drogą. Liczę, że może kiedyś pełny soundtrack wyjdzie na winylu, bo w tym momencie jest tylko dostępna tylko "Cannes Edition", która jest mocno okrojona.
Album jest niesamowicie spójny. Charakteryzuje się spokojnym tempem, czystością dźwięku, rewelacyjną produkcją i klimatem. Głos Fever Ray jest w większości utworów przetworzony, zmieniony. To podróż przez chłodne krajobrazy Skandynawii za pomocą syntetycznych dźwięków.
Dzisiejszy album to wydawnictwo z 2011 roku. Kate napisała, skomponowała i wyprodukowała tę płytę w około rok czasu. Nie nazywa go albumem koncepcyjnym, jest raczej zbiorem ballad połączonych motywem płatków śniegu. Jest to 7 w większości spójnych muzycznie i tematycznie utworów, w których przeplatają się historie ważne, intymne, zabawne, zmysłowe jak i zwyczajne.