SUBIEKTYWNY LEKSYKON PŁYT, KTÓRE WARTO MIEĆ #59: „DYSKOTEKA PANA JACKA”
Z okazji dnia dziecka przygotowałam odcinek specjalny. Jako mała dziewczynka słuchałam różnych wykonawców, na przykład Mike’a Oldfielda i płyty „Crises”, o której pisałam w ostatniej odsłonie SLPKWM, ale miałam też swoje płyty. Kilka z nich wspominam bardzo dobrze, a teraz słuchają ich moi synowie. Jedną z nich jest Dyskoteka Pana Jacka, której mogłam słuchać w kółko. Nigdy się nie nudziła i dzisiaj, po latach, bardzo ją cenię, bo umiejętne stworzenie albumu dla dzieci to nie lada sztuka. Bardzo nie chciałabym używać sformułowania „kiedyś to było, teraz to nie ma… „, jednak coś w tym jest. Uważam, że z końcem lat 80. i na początku lat 90. programy dla dzieci, dziecięce zespoły muzyczne, jak i solowi mali artyści mieli w sobie coś magicznego. Bo kto z nas nie czekał aż w telewizji będzie emitowany nowy odcinek „Tik Taka” czy właśnie „Dyskoteki Pana Jacka”? Lubiliśmy patrzeć jak nasi rówieśnicy wykonują piosenki, całkiem jak dorośli!
Dlatego dzisiaj, 1 czerwca, zapraszam na podróż sentymentalną do muzycznej krainy Pana Dżeka.
Czy ktoś nie zna tego Pana?
Jacek Cygan to poeta, autor tekstów piosenek, prozaik, scenarzysta, juror. Urodził się w Sosnowcu w 1950 roku, od 1968 mieszka w Warszawie, gdzie skończył studia na Wydziale Cybernetyki. Po studiach był jednym z współzałożycieli zespołu Nasza Basia Kochana, wykonującego poezję śpiewaną. Wspólnie zdobyli pierwszą nagrodę na Festiwalu Piosenki Studenckiej.
Od tamtego czasu napisał ponad tysiąc tekstów piosenek, zarówno dla dzieci jak i dla dorosłych. Do najbardziej znanych należą
- „Wypijmy za błędy” Ryszarda Rynkowskiego,
- „Wszystko ma swój czas” Perfektu,
- „Jaka róża taki cierń” Edyty Geppert czy
- „To nie ja” napisana dla Edyty Górniak, która zdobyła drugie miejsce w konkursie Eurowizji.
Wiele osób zapamiętało go najbardziej z roli jurora w talent show „Idol”.
Autor piosenek dla dzieci takich jak „Laleczka z saskiej porcelany”, „Na raz, na dwa” czy „Zakazany owoc”.
Nie ma wyjścia
Wszystko zaczęło się od dnia, gdy do Jacka Cygana zadzwoniła Agnieszka Osiecka, która miała ułożyć teksty dla dzieci na płytę Majki Jeżowskiej. Powiedziała, że ona napisała „A ja wolę moją mamę”, ale prosiłaby, żeby Cygan napisał coś mądrzejszego. Na co Jacek powiedział, że nie pisze piosenek dla dzieci. Agnieszka skwitowała to słowami:
- A masz wyjście? Mnie się nie odmawia.
Tak to Jacek Cygan zaczął pisać teksty dla dzieci, co bardzo się spodobało zarówno dzieciom, jak i jemu samemu. W jednym z wywiadów opowiadał, że dobrze pamięta siebie jako dziecko. Swoje teksty bazuje na własnych zainteresowaniach, fascynacjach i spawach, które go bawiły jako chłopca.
I tak ruszyła ta muzyczna przygoda. Na początku był to blok w Teleranku, później osobny program.
Dyskoteka Pana Jacka to nie tylko płyty i programy w telewizji, to także koncerty pełne gier i zabaw słowem, konkursów i rymowanek. Na te występy nie chodziło się tylko po to, żeby popatrzeć i posłuchać, ale też by samemu ruszyć głową. Można było poczuć się częścią tego przedsięwzięcia.
Program w telewizji ukazywał się przez 10 lat!
Niezapomniane piosenki
Dyskoteka Pana Jacka to znane nazwiska takie jak Stanisław Sojka, Piotr Fronczewski, Majka Jeżowska, Seweryn Krajewski, Anna Jurksztowicz czy zespół Papa Dance. Niektóre z piosenek na stałe weszły do śpiewnika nie tylko dzieci, ale i dorosłych. Dobrze pamiętam z dzieciństwa „Na dzień dobry jestem dobry”. Ten utwór pojawiał się w telewizji czy radiu przy różnych okazjach, niekoniecznie związanych z blokami dla dzieci.
Ale Dyskoteka to też odkrywanie talenów. Jednymi z nich były siostry Kasia i Magda Fronczewskie, które śpiewały w chórkach u Majki Jeżowskiej, ale wykonywały też piosenki solo. Kolejni to Krzysztof Antkowiak i Jarosław Bułka.
Krzysiu pojawił się w Dyskotece Pana Jacka przez polsko-kanadyjski film „Cudowne Dziecko”. Krzesimir Dębski, który skomponował muzykę zaprosił do współpracy Jacka Cygana. Mieli napisać utwory, które będą wykonywane również w Kanadzie, czyli zostaną też wydane w wersji angielskiej i zaśpiewane przez tamtejszego aktora. Zaczęli poszukiwać chłopca w wieku filmowego bohatera. Podczas transmisji Festiwalu Piosenki Dziecięcej w Koninie usłyszeli Krzysia, bardzo zdolnego chłopca, który siedział przy fortepianie i śpiewał piosenkę „Hello” z repertuaru Lionela Ritchie. Zrobiło to na oby dwóch panach ogromne wrażenie, dlatego zaprosili go do zaśpiewania w swoim projekcie.
Ta współpraca zaowocowała wieloma niezapomnianymi hitami, między innymi pojawiła się piosenka „Przyjaciel wie” zaśpiewana z Jarosławem Bułką, która znalazła się na dzisiaj opisywanej płycie i ścieżce dźwiękowej do wspomnianego filmu. Podobno wśród dzieci na nagraniu telewizyjnym siedzi Sokół, tak ten raper, i pstryka palcami.
Dziś Jacek Cygan wspomina Dyskotekę jako coś, czego nie da się przekreślić. Mówi, że to były godziny rozmów, śmiechów, tras. Z wieloma osobami, które występowały w programie, nadal się przyjaźni.
Rusza jak muzyczna rzeka!
To już klasyk! Nie raz się słyszy lub czyta takie zdanie o płytach, które skończyły 30 lat i nadal są rozpoznawalne i zapisały się w historii muzyki. Moim zdaniem jednym z ważnych albumów dla muzyki dziecięcej jest Dyskoteka Pana Jacka. Ponadczasowe teksty i chwytliwe melodie nadal cieszą ucho. Dla mnie to podróż do krainy sentymentów. Dla moich synów to są hity, przy których spędzają swoje dni na zabawie, jak kiedyś ja. Chociaż czuć na tym materiale ząb czasu, to nadal jest to bardzo wartościowa treść przy której rodzicom nie więdną uszy, jak przy niektórych współczesnych dźwiękach.
Informacje kolekcjonerskie dotyczące prezentowanego wydania:
Wydawnictwo: Pronit
Numer katalogowy: PLP 0063
Format: Vinyl, LP, Album,
Kraj: PL
Rok wydania: 1987
Gatunek: muzyka dla dzieci
Cena albumu waha się od 2 EUR do 50 EUR zależnie od stanu
